Cambodja

Hallo tijgers!

Hier weer het vervolg van al mijn avonturen.

Op Koh Phi Phi heb ik 6 dagen vertoefd. Dit was niet helemaal het plan, maar Kim en Yara, die ik op Ko Phangan had ontmoet, zouden ook komen en op hen wilde ik graag wachten. Met zn drieen hebben we nog een bonte avond beleefd daar en de volgende dag was het echt tijd voor mij om te gaan. Met de nachtbus gin ik naar Bangkok om vanuit daar naar Siem Reap in Cambodja te reizen. Zoals de meesten van jullie wel weten ben ik tijdens die rit mijn backpack kwijtgeraakt. We moesten s nachts overstappen op een andere bus en ik ging er heel naief vanuit dat "men" mijn tas wel zou overdragen. Ik was er al wat onrustig over, maar dit gevoel negeerde ik vrolijk.
Eenmaal aangekomen in Bangkok, 5.30 uur in de morgen en in de regen: geen tas. Ik wist natuurlijk wel hoe de vork in de steel zat. Na een paniekmomentje heb ik mezelf kunnen herpakken. Gelukkig had ik al mijn belangrijke spullen bij me. Wat telefoontjes en geregel in de ochtend later, kwam precies 24 later mijn tas aan in mijn hostel. Die was even in wat andere plaatsen geweest. Uiteraard was mijn tas aan een grondige inspectie onderworpen. Alles lag door elkaar en mijn opladers zijn gestolen. Dat was het enige van waarde dat erin zat en dat is nu weg. Misschien is Bangkok "bad luck" voor mij. Of misschien ben ik zelf een beetje dom. 1 van de 2 in ieder geval.

De reis naar Siem Reap was ook een heel avontuur. Je stapt uit de bus voor de grens, gaat dan lopend de grens over en stapt daarna weer in een andere bus. In de bus heb ik Ariyel uit Israel en Sebastian uit Chili ontmoet. Met hen heb ik mijn eerste dagen in Cambodja doorgebracht.
Ik ben gelijk helemaal verliefd geworden op Cambodja. Wat een verschil met het toeristische zuiden van Thailand. De mensen hier zijn ontzettend aardig en schattig. Ze zijn volgens mij nog niet zo aan toeristen gewend, waardoor ze erg vriendelijk en nieuwsgierig zijn. Willen een praatje met je maken, lachen naar je etc. Ook het land zelf is hartstikke mooi (het vuilnis overal op straat even niet meergerekend)
En ze rijden hier langzaam op hun motorbikes. En het is goedkoop. Cambodja is tot nu toe echt favoriet voor mij.

Met Sebastian ben ik vanuit Siem Reap naar Sihanoukville gereisd, in een zogenaamde "Hotelbus". Dit houdt in: Matrassen op de grond in een bus. Echt net een hotel. Je kan je voorstellen wat een comfortabele reis dat is geweest.
Een nachtje in Sihanoukville vertoefd en toen op naar Koh Rong, een eiland in het zuiden. Er zijn hier geen pinautomaten en computers. Het is redelijk toeristisch, maar je leeft er tussen de locals. Zij wonen gewoon in hun huisjes tussen de hostels aan het strand. Superleuk. Overal lieve cambodjaanse kindjes en mensen aan het werk of aan het chillen.
Inmiddels ben ik weer terug in Sihanoukville. Morgen gaan Sebastian en ik naar Kampot, een plaatsje hier redelijk in de buurt (2 uur). Er is hier van alles te doen: klimmen, grotten, bergen, wandelen langs de Mekong, avondmarkt etc. Hier heb ik veel zin in. Daarna wil ik naar de hoofdstad Phom Penh. Dan pak ik vanuit daar de bus naar Vietnam, Ho Chi Min. Ik heb besloten om Laos over te slaan. Ik besteed liever 4 weken in Vietnam en 4 weken in Indonesie, dan dat ik moet haasten. Vooral ook omdat Vietnam zo groot is.

Hoewel ik al veel heb gezien en gedaan, gaat de tijd supersnel. Al 4 en halve week zit erop, nog 8 en halve week te gaan. Ik ga heel graag nog langer doorreizen, maar dat is financieel helaas niet haalbaar. Het gaat goed met me. Ik zie veel mooie dingen en ontmoet nog steeds veel leuke mensen.
Voor degenen die het niet weten, ik heb al twee en half jaar een whiplash, wat betekent dagelijks nekpijn. Hier heb ik er nauwelijks last van. Misschien had mijn fysiotherapeut dan toch al die tijd gelijk:
Ontspanning is echt de beste remedie.

Liefs Jonna