Indonesia love

Als je echt lekker bruin wil worden, ga dan eens op een 2 daagse boottour naar Komodo eiland en Rinca. Dit kan heel gemakkelijk vanuit Flores, het eiland waar ik nu ben.
Ik hen alweer zoveel gedaan en meegemaakt dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Maar om jullie te sparen zal ik het zo kort mogelijk houden.
Bottom line: I love Indonesia!
Vanuit Bali ben ik naar Gili Trawagan gegaan. Dat vond ik medium. Heel veel mensen zijn lyrisch over dit eiland maar ik moet weer eens eigenwijs doen. Het water was vies, de stranden niet geweldig en het feesten viel ook tegen. Er zijn heel veel toeristen.
Na Gili T ben ik naar Lombok gereisd. Daar heb ik eest eens even een berg beklommen. De Rinjani. Zo dat was zwaar. 2 volle dagen lopen. Eerst omhoog (2500 m) en dan maar weerustig eens omlaag. S nachts bovenop de berg "geslapen". Wat een uitzicht en wat een super ervaring. Ondanks dat ik de volgende dag niet meer kon lopen van de spierpijn en de blaren. Ik heb daarna nog 2 dagen in lombok doorgebracht. 1 dag lekker rondgecruised op mn trouwe vriend de scooter. Lombok is zo ontzettend mooi.
Ik voelde me heel vrij en gelukkig. Kuta zelf vind ik ook heel bijzonder. Lombok is een "ruig" eiland en daarmee bedoel ik de omgeving en de mensen. Je fuckt niet met deze gasten. Ze zijn echt aardig maar je moet ze niks flikken. Ik vond het wel spannend!
Goed, en door.
Na Lombok ben ik naar het eiland Flores gegaan. Er zijn 2 opties om dat te doen. Vliegen of met het OV (bus en boot). Ik dacht slim te zijn en geld te besparen Door voor optie 2 te gaan. Slechtste beslissing ooit!!! Ik zou 24 uur onderweg zijn maar alles zou het heel "easy" gaan werd me beloofd. Het werd de "trip of hell".
Uiteindelijk ben ik bijna 30 uur onderweg geweest. Ik was de hele reis de enige toerist, niemand sprak Engels, ik was volledig overgeleverd. Iedereen staarde me continue aan tijdens deze "taxi-bus-boot-bus-bus-boot-reis". 2 dagen heb ik niet geslapen, gegeten , gedouched of zelfs maar mijn tanden kunnen poetsen. Volledig gebroken kwam ik aan, maar het positieve was: ik kwam aan. Achteraf natuurlijk weet een mooi verhaal en een ervaring maar onderweg zat ik er echt even helemail doorheen. Weer zo'n situatie van "midden in de nacht van bus moeten wisselen op een luguber stationnetje en mensen die in het Indonesisch tegen me staan te schreeuwen maar ik begrijp ze niet". Zo'n situatie dus.
In Lubuhan Bajo heb ik gelijk 4 jongens ontmoet met wie ik uiteindelijk dus die 2daagse boottour heb gedaan. Het was super mooi en gezellig. Ik heb echt komododragons gezien en Manta's tijdens het snorkelen. We waren met zn vijven en een hele Indonesische crew waaronder 2 coole broertjes van 12 en 13. Het was echt heel bijzonder. Ondanks dat je niet dezelfde taal spreekt, kun je toch communiceren. Zeker met kinderen.
Ik ben na die tocht met 1 vd jongens op een 3 daagse motorbike tour gegaan. We hebben 3 dagen rondgereden over het eiland en allemaal maar plekken gezien zonder toeristen. Langs dorpen in de bergen . Wat een ervaring. Ook heel leuk om te rijden en zoveel mooie natuur gezien en allemaal zulke lieve mensen.
Morgen vlieg ik weer terug naar Bali (ja ik ga vliegen dot keer) voor mijn laatste weekje. Ongelooflijk dat ik alweer naar huis ga. Ik wil niet!!!
Indonesië heeft echt mijn hart gestolen. Mijn favourite land ooit. Zoveel mooie natuur en vooral zulke grappige bijzondere en ontzettend lieve mensen. Ik kan het niet genoeg benadrukken. Echt, bezoek Indonesië en je wordt er gelukkig van.
Ik denk dat dit mijn laatste blog is, 2 juli kom ik alweer thuis. Hopelijk in Nederland ook alles goed? Hoe staat het met die baan voor mij? Ik moet zeggen dat ik nog niet veel reacties heb gehad.
Tot snel allemaal en dikke kus!