Het begin

Zoo! Het is een week en dus tijd voor en eerste verhaal.
Waar zal ik eens beginnen?

Papa, mama, Mike, Soe en Tessa hebben me uitgezwaaid op Schiphol. Superlief. Mijn vlucht naar Parijs had uiteindelijk een uur vertraging en voor het overstappen had ik minder dan 2 uur dus het werd nog spannend. Gelukkig redde ik het prima en de grote overtocht naar Bangkok kon beginnen.
Lekker met een paar honderd man dat vliegtuig in. Na het opstijgen was mijn grote fout al snel gemaakt. Ik liep naar het toilet, maar werd vlak voor het hokje tegengehouden door de steward.
" Toilet madame?"
Ik knikte en gaf hem mijn beste Frans:
"Oui"
"For you is over there" zei hij nors en hij wees achter mij. " This is for business class" Ik keek hunkerend naar het "vaccant" bordje.
" Ah, golden toilet for the rich?" grapte ik. Maar hij vond het niet grappig. Ik stond al veel te lang op onbevoegd terrein.
" Yes, you economy class" en daar liet hij het bij. Oh ja, de franse gastvrijheid.
Om 18:30 uur gingen de lichten uit om alvast fijn aan het nieuwe ritme te kunnen wennen. Wat een mooie tijd om te gaan slapen, 18.30 uur!
Ik stelde het nog 3 kwartier uit en om 19.15 uur gooide ik er 2 slaappillen in. Op dat moment bleek een kindje 4 rijen voor mij het nog geen bedtijd te vinden en besloot dit aan het hele vliegtuig te laten weten door het op een nonstop krijsen te zetten
En wat blijkt? Waar ik thuis van 1 slaappil compleet van de wereld ben, was het nu mogelijk om na 2 pillen na een uur nog steeds met grote kijkers jaloers naar slapende mensen te kunnen kijken.
Uiteindelijk gaf het kind het om 20.30 uur op en viel ik in een heerlijke welverdiende slaap van 2 volle uren.

6:30 uur locale tijd:
Vanuit het vliegveld in BKK was ik van plan een trein te nemen naar de stad en van daaruit een taxi naar mijn hotel. Want de trein is goedkoop en elke Baht telt tenslotte. Helaas kwam ik het taxiplatform onderweg naar de trein tegen. Voor ik wist was ik in een taxi gestapt. Ik kon er niks aan doen, het was te verleidelijk.
Toch wel fijn om voor de deur van het "hotel" gedropt te worden.
Overdag heb ik wat rondgelopen door de buurt en s avonds uiteraard Koa San Road onveilig gemaakt. Ik heb jongens uit NL ontmoet met wie ik ben gaan drinken en het was gezellig. De volgende dag heb ik eens wat cultuur gesnoven. Tempeltje hier en tempeltje daar, je kent het wel. Nee, het was hartstikke mooi, maar jullie kennen me. Ik proef de cultuur van een stad uiteindelijk liever in een kroeg.
Ik ben ook nog de rivier overgestoken met een ferry en ik heb flink wat rondgelopen. Dat vond ik wel weer even voldoende en s avonds heb ik opnieuw de drinkcultuur in Bangkok ontdekt. We zaten in een bar waar ook livebands speelde en die waren hartstikke goed. Weer een geslaagde avond dus.
De dag erna, op zaterdag, ben ik in de ochtend naar Ko Chang gegaan. Een eiland in het zuidoosten. Ik was daar 4 jaar geleden met Tessa ook en ik vond het toen fantastisch.
Tijdens het wachten op de bus ontmoette ik een jongen die ook naar Koh Chang zou gaan. Hij bleek ook Nederlands. En hij kwam ook uit Utrecht. En hij woonde ook bij de molen. En toen bleken we in dezelfde straat te wonen! Wat een toeval!
Het ritje naar Koh Chang duurde bij elkaar een uur of 8, maar gelukkig met een grote tourbus, dus prima comfortabel/. Op Koh Chang hebben we in een houten hutje geslapen aan het strand.
Dat was super. Wel veel muggen en ander gespuis. Maar gelukkig ben ik een held als het om insecten gaat ;)
Op Koh Chang heerlijk een paar dagen vertoefd. Uiteraard verbrand, maar dat hoort erbij.
Het enige dat een beter jammer was, is dat het strand inmiddels voor een groot deel is verdwenen. Hoe dat precies komt weet ik niet. Maar gelukkig bleek er nog genoeg plek voor mij en dat is natuurlijk het belangrijkste. We hebben daar wat rare snuiters uit Europa ontmoet die al jaren aan het reizen zijn. Dat vind ik altijd zo apart om te horen.
Inmiddels ben ik weer terug in BKK. Vanavond neem ik de nachttrein naar Ko Tao! Dat is een eiland in het zuiden. Van daaruit ga ik naar Ko Panghan. En wat ik daarna ga doen weet ik nog niet. En dat hoeft ook niet.

Wat een vrijheid en wat een luxe.
Ik voel me gelukkig hartstikke goed hier. Ik breng veel quality-time met mezelf door en dat was ook erg nodig zoals jullie wel zullen weten. Ik verveel me geen moment en kom ook leuke mensen tegen.

Wat ik trouwens raar vind aan dit land zijn de prijsverhoudingen. Er klopt helemaal niks van. Voor een taxiritje van 15 minuten betaal je bijvoorbeeld 60 baht. Dat is ongeveer 2 euro. Voor een biertje betaal je ongeveer 70 baht. Dat is toch vreemd? En nu drink ik graag biertjes dus dat is wel een probleem.

Verder nog wat wijsheden:
- "Schoon" is een relatief begrip. "Dichtbij" ook.
- 8 uur in een minibus met 10 mensen erin met 150 km/u over de snelweg is niet goed voor je bloeddruk
- Stoppen met roken is onmogelijk hier

Tot de volgende keer weer allemaal!
Liefs Jonna

Recente Reisverslagen: